Interview Lucas & Steve – Groot op de tiende millimeter

Steven: “Ons grootste geheim?” Het is even stil. “Dat we onze muziek niet zelf maken.” Hij begint te schateren. Lucas: “Iemand uit de muziekindustrie zei eens: ‘Lucas & Steve… o, dat is zo’n project van het platenlabel en dan hebben ze gewoon de gezichten van een paar gozers erop geplakt.’ Misschien is dat wel ons geheim: dat we alles zelf doen, zonder ghostproducer.” Bax Music stelt het dj/producer-duo de grootste vragen over een nog grotere carrière.

Tekst: Marnix Izeboud

Grootste misverstand?

Lucas: “Dat we broers zijn.”

Grootste perfectionist?

“Dat zijn we allebei. Schandalig perfectionistisch, tot vervelens toe.” Lucas kijkt nog even vragend naar manager Mickelle. “Nee, geen winnaar.”

Grootste verschil?

“Ik kan zes uur aan een melodie zitten. Steven stopt zijn perfectionisme in het afmixen.” Steven: “Klopt, ik kan rustig zes uur aan een kickdrum-geluid werken. In m’n agenda ben ik een chaoot, maar in het mixen moet ik heel precies zijn, anders gaat het niet.” Lucas: “Ik ben juist gestructureerd in afspraken, terwijl ik bij een muziekproject eerder kan denken: hup, de melodieën en akkoorden maken, sounds erbovenop, stapelen, stapelen, stapelen.” Hij lacht. “Als Steven het dan snel wil hebben, denk ik: over de schutting ermee, succes.”

“We zitten veertig procent van de tijd naast elkaar. In het begin hadden we nog maar één studio en dan zat een van ons regelmatig uit zijn neus te eten.” Steven: “Beetje meekijken. Dat werkt niet. Als ik Lucas stoor terwijl hij met een melodie bezig is, kan hij weer opnieuw beginnen en daar hebben we alleen maar onszelf mee. Of stel je voor dat ik de kick en bas aan het mixen ben en dat Lucas dan zegt: ‘zou je niet een beetje van die hoge frequenties weghalen?’ Gozer, zo ver zijn we nog niet.”

Grootste miskoop?

De mannen leunen peinzend voorover: miskoop, miskoop… Lucas veert op: “We hebben die synthesizer… Wacht, daar hebben we een dikke klapperhit mee gemaakt. Het was een klein kastje met een paar knoppen, de Dave Smith Tetra, en dan moest je eindeloos in al die menu’s duiken. Dat vonden we niet erg, want we hadden toch geen geld voor iets anders. Fantastisch. De remix van Everybody Be Somebody, daar hebben we hem voor gebruikt.” Steven: “Zo, ja! Dat was dik hè?”

Lucas: “Geen miskoop dus. Alle muziek-gear die je koopt, is goed voor je creativiteit. Nee, mijn MacBook van een paar duizend euro die crashte, net buiten de garantie, dát was een miskoop. Moederbord, geheugen, helemaal naar de maan. We mogen van geluk spreken dat we zoveel muziek over en weer sturen, anders zou er veel verloren zijn gegaan: onze nieuwste single What We Know, vijf clubmixen… Het gebeurde nota bene op de dag voor Tomorrowland. Voortaan maken we backups.”

Grootste sound?

“Software als Nexus, Serum, Spire is voor ons het startpunt, net als voor de meeste producers, maar het is heel simpel: als je anders wil klinken dan het gros, dan moet je ook dingen gebruiken die anderen niet gebruiken. We hebben een hoop echte synthesizers. Elke tiende millimeter waarmee je aan een knop draait, hoor je. En de ene Prophet X klinkt weer anders dan de andere. Die staat momenteel bij mij thuis en bij Steven staat een Moog Sub Phatty. Om de zoveel tijd wisselen we en dan raak je er nooit op uitgekeken.”

“In bijna al onze platen hoor je een echte synthesizer, piano of gitaar. Een gitaar in Kontakt is niet te onderscheiden van een echte, maar zelf spelen klinkt toch organischer. Het zijn die kleine dingen waardoor een plaat tot leven komt. Ik heb vijf jaar pianoles gehad van mijn moeder, en veertien jaar drumles gevolgd, en tijdens corona heb ik goed genoeg leren spelen om een gitaar-riffje op te nemen, waar ik me dan wel helemaal scheel op oefen. Steven heeft piano leren spelen op het conservatorium.”

Grootste held?

Steven: “Mijn eerste concert. Faithless. Dat vergeet ik niet meer, het was in Ahoy. Die frontman, Maxi Jazz – hij is onlangs overleden – daar stónd iemand. Ongekend hoeveel klasse die man had, terwijl hij niet eens zo veel deed, terwijl Sister Bliss een melodietje aan het spelen was, en dan die band erbij… O, en iemand waar wij als melodische producers niet omheen kunnen is…” Lucas: “Aviciiii!” Steven: “Dat was de koning van de dance-pop-crossover. Ik denk niet dat iemand dat ooit beter heeft gedaan.”

Lucas: “Toen ik een jaartje of elf was, heb ik het album Just Be van Tiësto zo on-ge-lofelijk grijs gedraaid. Dat was toen, twintig jaar geleden, al legendarisch, terwijl Tiësto wereldwijd intussen nóg groter is. Ik kijk ook met ontzag naar Armin van Buuren. Hij houdt zich overal mee bezig: muziek, videoclips, PR… het is echt een machine, die man.” Steven: “We hebben het geluk gehad met beiden te mogen werken.” Lucas beeldt een boog uit: “Dat hele clubje, die mensen als Tiësto, Armin en Avicii, die hebben de brug gebouwd waar wij dance-producers nu op staan.”

Grootste blunder?

Lucas: “Ik moet denken aan…” Steven: “Roddy!” Ze slaan dubbel van het lachen. Lucas leunt grijnzend achterover. Steven: “Vier jaar terug. We hebben een Sync-meeting, waar ze je platen pitchen aan tv-programma’s enzo. Heel de afdeling, met de grote baas, van Warner Music zit daar. Ik zeg: ‘Roddy doet toch Syncs? Ik heb haar nog niet gezien.’ Vervolgens hoor ik: ‘Gozer, ik zit naast je.’ Je zag die bazen denken: ‘man, je werkt al anderhalf jaar met die dude’. Maar ik had Roddy nooit in het echt ontmoet, ik dacht dat het een meisje was.” Lucas: “Ja, dat ging lekker.”

Grootste nachtmerrie?

Lucas: “Dat ik m’n gehoor verlies.” En verlies van bekendheid? Steven: “Als iemand had voorspeld dat we bekend zouden worden met muziek maken, dan had ik gezegd: muziek is chill, maar bekendheid mag je doorstrepen. Kijk, als je een nieuwe plaat draait in Japan en iedereen kan hem al meezingen, dan is dat vet. Niet omdat je bekend bent, maar omdat je er energie van krijgt.” Wat als de mannen niet meer kunnen touren? Lucas, met grote ogen: “Nu? Of…? O, in de toekomst. Touren is nu superleuk, maar ik blijf echt geen shows doen tot ik in mijn kist lig.”

Grootste kracht?

Steven antwoordt kalm: “Lucas en Steven.” Lucas: “Precies. De grootste kracht is dat we allebei ons eigen plekje hebben.” Steven: “Lucas begint met akkoorden, melodieën en ideeën, ik mix en master, en arrangeren en uitwerken doen we samen. We sturen het vijf, zes keer heen en weer, we bellen iedere dag: hoe klinkt dit, hoe klinkt dat? Komen we er niet uit, dan gaan we naast elkaar zitten om het af te maken, zodat we snel kunnen schakelen.” Lucas: “Steve Aoki vroeg ons laatst om een remix voor hem te maken en een dag later was het zo goed als klaar. Holy shit, you guys are fast.”

Werken Lucas en Steven ook aan nieuwe muziek terwijl ze touren? Lucas: “Ken je de Audeze LCD-5? Dat is een koptelefoon… Bijna alsof je in de studio zit. Die gaat mee, samen met een laptop met Ableton en tachtig procent van de belangrijkste plugins op de markt, om opzetjes voor nieuwe nummers te maken. Of om clubmuziek te verbeteren en ‘s avonds uit te proberen: ‘Opbouw niet te lang? Sound niet te agressief? Kick een halve decibel harder?’ Na drie shows en drie keer aanpassen is het verschil gigantisch. Dan staat het publiek op z’n kop.”

Grootste succesmoment?

Lucas: “Eén moment? Dat is lastig. Ik herinner me een songwriting camp rond de tijd van Make It Right, onze eerste hit. Mensen liepen steeds de studio binnen, zo van: ‘Hee, ik draai die plaat ook, zullen we een samenwerking doen?’ Toen besefte ik pas wat de impact van die plaat was. En het is bizar dat we vier keer op Tomorrowland Mainstage hebben gestaan, het grootste dancepodium ter wereld.” Steven: “En dat ons album binnen een maand platina was en we sinds ons zeventiende bij het grootste dancelabel zitten. Op het moment zelf zie je niet hoe speciaal het is.”

Grootste droom?

Steven: “Dan ga ik voor een leven als Calvin Harris: vijftig shows per jaar, alleen de allervetste, Ibiza, Las Vegas, en verder lekker in de studio.” Lucas: “We zitten nog in de roes van touren, maar dat je over twintig jaar niet meer elk weekend de deur uit hoeft, en muziek maakt voor een kalibertje Ed Sheeran, dat lijkt me een voorrecht.” Steven: “Niet alleen dance trouwens, maar ook muziek voor films of commercials, in een extra dikke studio tussen Vught en Amsterdam. En dat iedere dag 28 uur heeft, zodat we nog nét iets meer muziek kunnen maken.” •

Dit interview verscheen eerder in Bax Music Magazine 2023.

Marnix | Bax Music

Marnix werkt sinds 2011 als copywriter bij Bax Music. Een typische all-rounder, maar met zijn ervaring op het gebied van onder meer toetsen, gitaar en zang, voelt hij zich in de categorie Muziekinstrumenten nog het meeste thuis.

Muziek produceren: hoe zorg je voor nieuwe inspiratie? Interview Mesto: Geen Italiaans, maar gewoon lekker Hollands! Interview Blasterjaxx: Van slaapkamer naar Tomorrowland Interview Alvaro: Terug van nooit weggeweest! Beroemde producers: Alan Parsons – de ambachtelijke producer Interview Noisecontrollers: Alles voor de kick