Beste leden,
Even nu een korte update vanuit mijzelf:
Sinds jongs af aan weet ik al dat ik een aangeboren hartafwijking heb, en dat ik daar ooit aan zal moeten worden geopereerd.
afgelopen jaren gingen de controles altijd goed(zelfs een stukje beter), tot dat ik vorige week donderdag flauwviel en bewusteloos raken, naar meerdere malen zeuren om een ambulance, werd ik afgevoerd met de ambulance, in het ziekenhuis werd meteen een echo gemaakt, ECG, ze wouden een fietstest doen die heel erg slecht ging en ik al na tien minuten emotioneel en uitgeput klaar was kwam s'avonds laat de dokter nog even zeggen dat uit de fietstest bleek dat er subtiele aanwijzingen waren dat het slecht ging
Bij de echo doen ze altijd een meting van hoeveel mijn hart extra moet geven om al het bloed rond te pompen, vanaf mijn geboorte zat dit op 48(100 is het kookpunt) tot ongeveer mijn 7e levensjaar ik ineens op de 67 zat. Tot nu, afgelopen donderdag/vrijdag (moest een nachtje blijven: monitorregistratie) zat ik op de 84, reden om te kijken naar een operatie dus, natuurlijk verschrikkelijk nieuws!
In het ziekenhuis werd er een afspraak voor 13 mei gemaakt, vandaag kregen we een telefoontje dat we dat niet eens gaan redden, misschien lig ik dus in de week van 6 mei al op de OK.
Het word een open hart operatie van zo'n 9/10 uur voor mijn familie dus extra zwaar.
Ik als 14 jarige ben natuurlijk ook erg geschokt door dit alles, maar ik wou mijn ei effe kwijt.
Natuurlijk is het maar de vraag of ik dit schooljaar haal, ook omdat ik er sowieso er niet goed voorstond, ik hoop natuurlijk wel.
Morgen ga ik mijn klas inlichten wat we vandaag te horen kregen.
Ik hoop op jullie begrip dat ik er de komende maanden niet aanwezig zal zijn!
Even nu een korte update vanuit mijzelf:
Sinds jongs af aan weet ik al dat ik een aangeboren hartafwijking heb, en dat ik daar ooit aan zal moeten worden geopereerd.
afgelopen jaren gingen de controles altijd goed(zelfs een stukje beter), tot dat ik vorige week donderdag flauwviel en bewusteloos raken, naar meerdere malen zeuren om een ambulance, werd ik afgevoerd met de ambulance, in het ziekenhuis werd meteen een echo gemaakt, ECG, ze wouden een fietstest doen die heel erg slecht ging en ik al na tien minuten emotioneel en uitgeput klaar was kwam s'avonds laat de dokter nog even zeggen dat uit de fietstest bleek dat er subtiele aanwijzingen waren dat het slecht ging
Bij de echo doen ze altijd een meting van hoeveel mijn hart extra moet geven om al het bloed rond te pompen, vanaf mijn geboorte zat dit op 48(100 is het kookpunt) tot ongeveer mijn 7e levensjaar ik ineens op de 67 zat. Tot nu, afgelopen donderdag/vrijdag (moest een nachtje blijven: monitorregistratie) zat ik op de 84, reden om te kijken naar een operatie dus, natuurlijk verschrikkelijk nieuws!
In het ziekenhuis werd er een afspraak voor 13 mei gemaakt, vandaag kregen we een telefoontje dat we dat niet eens gaan redden, misschien lig ik dus in de week van 6 mei al op de OK.
Het word een open hart operatie van zo'n 9/10 uur voor mijn familie dus extra zwaar.
Ik als 14 jarige ben natuurlijk ook erg geschokt door dit alles, maar ik wou mijn ei effe kwijt.
Natuurlijk is het maar de vraag of ik dit schooljaar haal, ook omdat ik er sowieso er niet goed voorstond, ik hoop natuurlijk wel.
Morgen ga ik mijn klas inlichten wat we vandaag te horen kregen.
Ik hoop op jullie begrip dat ik er de komende maanden niet aanwezig zal zijn!
Comment