(B-Stock) Sire Marcus Miller V3-4 2nd Generation Antique White

Dit is mijn eerste basgitaar. Na ruim 30 jaar alleen gitaar te hebben gespeeld vond ik het wel eens tijd om een bas te proberen. Waarom ik het niet eerder heb gedaan is me een raadsel, want het is een welkome aanvulling op het sonische spectrum van mijn 'gitaar landschap'.
Ik heb nog geen speciale baseffecten, maar met mijn uitgebreide gitaar pedalboard klinkt de bas prima, ik gebruik overigens voornamelijk een koptelefoon. Om het echte lage basgeluid te kunnen voelen heb je wel een basversterker nodig, maar voor thuis (en de buren) is dit prima.

Ik heb deze gitaar gekozen om de lage 'instap' prijs en toch goede kwaliteit en ook het uiterlijk, ik heb de V3 antique white variant en die vind ik gewoon erg mooi. Blijkbaar ben ik niet de enige die geïnteresseerd is in dit model, want ze zijn altijd snel weer verkocht als ze weer even op voorraad zijn lijkt het. De V7 variant is ook erg mooi, niet heel veel duurder, wie weet koop ik die een keer in de 5-snarige variant.

Ook de actieve preamp is een welkome feature, deze geeft je veel meer geluidsmogelijkheden vanaf de bas zelf dan een standaard passieve bas. Je moet denk ik wel na het spelen de kabel uit de bas halen, anders lopen de batterijen leeg, er is geen aan/uit knop. Gelukkig kun je dan wel nog gewoon passief spelen, dat heb ik getest en werkt en klinkt ook prima.

De bas speelt verder verrassend makkelijk en soepel, het voelt bekend als gitarist, alleen een wat grover allemaal. Een probleem dat ik wel ervaar is dat de snaren, vooral de E, wat neigen tot ratelen als je ze harder aanslaat. De action staat denk ik ook wat laag, hoewel ik geen referentie heb. Ik heb de E ook wat omhoog gedraaid maar of het helpt weet ik eigenlijk niet. Ik vermoed dat het normaal is voor een gitarist die bas probeert te spelen. Ik merk daarbij ook dat je je ‘gitaargrepen’ op de frets wat meer moet stretchen om de frets goed achter het fretdraad op het hout in te drukken, dat scheelt dat al een hoop geratel.

De dubbele knoppen van de preamp vind ik een klein minpunt, die beïnvloeden elkaar te makkelijk. Eigenlijk vind ik dat soort knoppen nooit fijn, op (boss) pedaaltjes ook niet. Bij het draaien aan of de volume of tone knop was het probleem dat de andere knop vanzelf een stukje meedraaide. Door wat te draaien aan het inbusschroefje lijkt dit nu wel verholpen. De andere dubbele knop had dit probleem overigens niet, maar alsnog heb je snel de neiging om beide knoppen te raken als je er 1 wilt veranderen. 1 ster minder vanwege dit probleem of gewoon de 2in1 knoppen in het algemeen. Aan de andere kant wordt nog meer enkele draaiknoppen wel weer iets te veel van het goede, het is al een leermoment om te onthouden wat welke knop precies doet. Wat dat betreft is een passieve bas overzichtelijker.

Een interessante ervaring is trouwens om na een paar uur gespeeld te hebben op de bas weer je vertrouwde gitaar te pakken, die voelt dan weer alsof je hem voor het eerst beetpakt. Mijn favoriete Tele met een 009 set voelde ineens heel onwennig en fragiel. Dat geeft maar weer aan hoeveel je handen gewend raken aan een bepaalde vorm. Mensen die klagen dat ze een bepaalde nek niet fijn vinden (te dik, te plat, te breed etc), die moeten gewoon even doorzetten en wennen😊

Betreft prijs/kwaliteit is dit een geweldige veelzijdige bas. Je kunt er geluiden uithalen van heel 'neuzig' tot heel zwaar. Dit je ook passief kunt spelen is ook een voordeel. Als de batterij op is kun je gewoon doorgaan. Dus geen batterij-stressssss.
De hals is smal, redelijk plat en voor iemand met kleinere handen echt goed speelbaar.
Vanuit de doos is de bas perfect en met een lage actie afgesteld. Hier zouden andere leveranciers een voorbeeld aan kunnen nemen!

Bij mij ging het om de keuze of een Fender Player Jazzbas of deze en vanwege de speelbaarheid heb ik toch voor deze Sire gekozen.