Ibanez AF55 Artcore Tobacco Flat semi-akoestische gitaar

Gekocht ter vervanging ,of minstens aanvulling, van een low-budget Keiper semi-acoustic die pakweg 15j geleden amper €200 kostte, ongeveer vergelijkbaar dus met de prijs van de AF55 nu, rekening houdend met inflatie. Maar waar de Keiper erg robuust en toonvast is gebleken en mét aparte regelaars voor elk element is dat bij deze Ibanez niet het geval: alles eraan (behalve de elementen) oogt goedkoop en neigt ook meer naar een low-budget folkgitaar dan een volwaardige semi-hollow. Het goede nieuws is dan weer dat de jazzy klanken er wel degelijk inzitten maar live ga ik er niet mee op stap vrees ik, Slotsom: net goed genoeg om te houden maar eigenlijk te duur (geworden) voor wat het is.

Na lang twijfelen toch de keuze gemaakt om een hollowbody aan te schaffen. In de winkel in Goes een aantal uitgeprobeerd en toen de beslissing genomen deze Ibanez af55 aan te schaffen.
Zeer tevreden van mijn keuze. Mooie klank in combinatie met mijn vintage National versterker. Voor zijn omvang toch een vrij lichte gitaar qua gewicht.
Kwalitatief ook zéér goed afgewerkt.
Voor mijn eerste hollowbody wilde ik een betaalbare en toch kwalitatief goede gitaar. Dat is met deze zeker het geval.
Het enige aandachtspuntje is dat je moet oppassen voor feedback wat normaal is bij dit type gitaar. Dit is eenvoudig op te lossen door je volume goed in te stellen en je Amp zeker niet naar je gitaar te richten.
In ieder geval zeer tevreden met mijn aankoop.

Omdat ik een semi-accoustische fullbody archtop gitaar wilde hebben en bereid was om daar eventueel 800 á 1000 euro voor te betalen, had ik tamelijk veel keuze. Ik heb dus veel tijd besteed om uit te zoeken welke gitaar ik zou kopen en stelde een lijstje van vijf gitaren (waaronder twee van Gretsch) samen van welke in aanmerking kwamen. Na dagenlang steeds weer vergelijken en veel gepieker besloot ik ten slotte dat het deze moest worden. Ik ben 25 jaar zanger- gitarist in bands geweest en speelde toen meestal op mijn Gibson Les Paul. Ik heb echter ook een kleine verzameling vintage gitaren, waaronder een Famos uit ca. 1960 en een mooie Egmond uit 1965. Die gitaren klinken subliem en het werden dus mijn favorieten om thuis op te spelen en muziek mee op te nemen. Ze zijn echter tamelijk moeilijk bespeelbaar en dat is niet te verhelpen met aan de afstelling te sleutelen. De Famos kreeg ik van een vriend die er niet goed op kon spelen en de 'arch' van de gitaar was toen al aan één kant aan het inzakken onder de druk van de brug. Dat werd steeds erger en uiteindelijk raakte de gitaar totaal uit het lood en was ze niet meer bruikbaar. Laten repareren zou te kostbaar zijn voor zo'n goedkoop massaprodukt en het zou ook de authenticiteit aantasten. Op Catawiki wordt bijna elke week een Famos geveild voor onder de 100 euro, maar...die hebben meestal ouderdoms kwalen en daar wilde ik dus niet meer aan beginnen.

De Ibanez AF55 Artcore Tobacco Flat semi-akoestische gitaar lijkt qua uiterlijk op mijn favoriete vintage gitaren, maar verbindt 'the best of both worlds'; model en look zijn retro, maar de elektronica en vooral de uiterst bespeelbare hals zijn helemaal up to date. De body van deze gitaar is opmerkelijk stevig want het hout van de klankkast is m.i. wat dikker dan bij veel andere (semi-) accoustische gitaren. Het is dus geen licht gevalletje, maar wel lichter dan bijv. een Les Paul. Ze klinkt m.i. beduidend harder dan een thinline, maar niet zo luid dat de buren boos komen aanbellen. Het accoustisch volume is dus precies goed voor in de huiskamer of een klein zaaltje. De body is geschikt om zittend en staand te musiceren. Ik lig ook graag lekker lui op de bank riedeltjes te oefenen en te inproviseren, terwijl ik met een half oog naar de ellende en bagger op tv kijk. Ik weet dat veel beroemde gitaristen zo hun vaardigheid verwierven! Het lijkt me overigens niet de geijkte gitaar om er op het podium verbluffende kunstjes mee uit te voeren, maar ik denk wel dat ze best tegen een stootje kan.

De platte hals is zeer makkelijk bespeelbaar en de snaren liggen lekker kort boven de toets. Speelt dus als een tierelier en de frets zijn keurig afgewerkt. De gitaar is ook al helemaal goed ingesteld, maar je moet uitkijken dat je dat niet teniet doet wanneer je het beschermende plastic tussen de body en brug weghaalt. Ik was door een eerdere review gewaarschuwd ( bedankt) en heb van de schuin lopende ruimte tussen de brug en het brugelement een precieze kartonnen mal gemaakt. Vervolgens de snaren net zover ontspannen dat ik het plastic er onder uit kon trekken en daarna met de mal gemeten dat de brug op precies dezelfde plek in precies dezelfde stand terug werd gezet. Daarna even grondig stemmen, klaar! Klusje van tien minuutjes en geen 'gebuzz'.

Het accoustische geluid is helder en je kunt er heel mellow jazzakkoorden en gelikte riffs mee maken, maar als je de lage snaren kort bij de brug aanslaat dan kun je er net zo goed metal op spelen. De gitaar doet dus zoals beloofd; je kunt er alle genres op spelen, mits je die onder de knie hebt! Blues (oude!) gaat ook prima, het was even wennen, maar na een poosje klonk het weer lekker 'echt' en bij fingerpicking waande ik me midden in the cottonfields! De heldere klank leent zich uiteraard ook prima voor het spelen met een bottleneck. Ik zag ooit een interessant filmpje op youtube; iemand had aan een rockabilly muzikant gevraagd wat de beste gitaar is om rockabilly op te spelen. De rocker zei dat het niets uitmaakte en speelde vervolgens een aantal typerende licks op vier totaal verschillende gitaren. Resultaat? Het maakte geen bal uit, klonk nagenoeg hetzelfde! Ergo; het is vooral de gitarist die de muziek laat klinken, niet zozeer de gitaar! Dat neemt niet weg dat de FA 55 inzetbaar is voor het soepel spelen van alle genres.

Na de gitaar twee dagen met veel plezier accoustisch getest te hebben, sloot ik ze op de derde dag aan op een versterker. De versterker die ik daarvoor gebruikte is een oefencombo; de Vox Mini 5 Rhythm. Het 5 watt dingetje ziet er als een vintage Vox uit, maar zit bomvol met moderne technologie; 5 verschillende regelbare effecten, 5 regelbare soorten galm en echo, 99 verschillende drumloops en last but not least 10 presets van verschillende typen versterkers van tussen 1950 tot 1990, plus uiteraard een clean kanaal. Je hoeft dus maar aan een knop te draaien om het ding bijvoorbeeld als een Vox AC 30 of een Marshall te laten klinken. Daar kun je dus flink mee gaan experimenteren. Dat heb ik nu dus ook even gedaan. De elementen zijn Humbuckers en het klonk dus allemaal prima, maar ik was uiteraard het meest benieuwd hoe de gitaar clean klinkt en dat was ook uitstekend. Vooral toen ik de sound nog wat opfleurde met een snufje galm en een klein vleugje, nauwelijks waarneembare tremelo, had ik echt een prachtig geluid. Het is misschien wel een beetje uitkijken met feedback bij deze gitaar, die geen centerblock heeft; ik heb alle knoppen eens helemaal open gedraaid en kreeg meteen een enorm gegil! Maar ik stond toen op anderhalve meter van de versterker en dat is natuurlijk vragen om problemen, dúúúh. De gitaar heeft één minpuntje; het was tof geweest als er toonregeling voor elk element op zat. Maar goed, dat is niet onmisbaar als je goede toonregeling op je versterker hebt.

Tot slot nog wat over het uiterlijk van deze gitaar; Als ik zo'n fancy glimmende, perfect ogende dure gitaar had gekocht, dan was ik waarschijnlijk steeds heel voorzichtig geweest met er op te spelen en zou ik de neiging krijgen om bij iedere vette vinger de lak te gaan poetsen. Om nog maar niet te spreken van krasjes, hoeh! De lak van deze gitaar is mat dus je krijgt er geen irritante vette vingerafdrukken op. De hals is super glad en de body voelt plezierig 'zijdeachtig' aan. Ik heb nog even getwijfeld of ik de mat zwarte versie of deze zou kopen, maar de zwarte leek me meer iets voor opstandige jongeren en ik ben inmiddels een opstandige boomer. Qua vormgeving heeft de gitaar overigens één klein minpuntje; als je de gitaar goed bekijkt, zie je dat de twee F -klankgaten niet exact het spiegelbeeld van elkaar zijn. Dat was dus handwerk met de figuurzaag, zullen we maar zeggen. Je moet toch ergens kunnen ontdekken dat het geen dure gitaar is!

Diep in de nacht heb ik mijn gitaar besteld en de volgende avond werd ze al afgeleverd. Toen ik de grote doos openmaakte, was ik toch even bang dat ik een kitscherige prul had besteld, maar terwijl ik de witte plastic zak zak eraf stripte, zei ik meteen hardop: YES! Het was dus liefde op het eerste gezicht en voelde meteen heel vertrouwd. De gitaar staat nu dus altijd onder handbereik naar me te lonken en zingt zachtjes 'speel met mij en ik maak je blij'. En dat gebeurt dan ook. Ik kan er bijna niet vanaf blijven en dat geeft me zo'n boost dat ik weer mogelijkheden zie om nog beter te gaan spelen. Ik ben nu 70, maar je bent immers nooit te oud om te leren. Mijn eerste band (1966!) was een bluesband en daarna heb allerlei soorten muziek gespeeld. Nu ben ik weer terug bij blues, sixties soul, etc. Het was in mijn leven een komen en gaan van liefdes en vriendschappen, muziek was de enige constante factor;
Well, the music is your special friend
Dance on fire as it intends
Music is your only friend-
Until the end,
(The Doors, When the music is over)

Nu nog de hamvraag; zou ik deze gitaar ook aan anderen aanraden? Moeilijke vraag. De gitaar is betrekkelijk goedkoop, makkelijk te bespelen en kan voor alle soorten muziek worden gebruikt, zowel accoustisch als elektrisch. Het is daarom inderdaad een goede gitaar voor beginners, maar ze lijkt me wat groot en zwaar voor kinderen en erg frele typjes. Die kunnen wellicht beter een (nog goedkopere) elektrisch accoustisch gitaar nemen. Die zijn ook prima; er speelde zelfs iemand op Glastonbury op zo'n ding. Gevorderden zullen de Ibanez AF 55 gitaar misschien niet kopen omdat ze liever voor de echt sjieke merken gaan. Ik wilde daarom aanvankelijk ook een Gretsch of Gibson jazzgitaar kopen, maar koos er bij nader inzien voor om dat snobisme op zij te zetten gewoon op mijn intuïtie te vertrouwen. En daar heb ik dus beslist geen spijt van! Zelfs als ik toch nog eens zou gaan optreden dan zou ik me niet voor deze gitaar schamen. Ik vind ze heel cool en als ik het zeg, dan is dat zo...

P.S. Dit was een lange en zeer lovende review, maar ik zweer dat ik er niet voor betaald ben door Bax Music of Ibanez, ik ben oprecht heel enthousiast!






k

Mmm, op het eerste gezicht veel gitaar voor een redelijk bedrag, maar toch weer teruggestuurd: flink aantal fretjes stond alle kanten op... Maakt niet uit hoe je de gitaar afstelt, de aanlopende snaren blijven je op de huid zitten. Enige remedie: ontsnaren, hals vlak zetten en de fretjes slijpen. Heb ik vaak gedaan en met succes, maar dat betrof oudere gitaren. Voor € 273,- vind ik dat dat in ieder geval oké mag zijn, ik wil er i.i.g. niet zelf aan klooien. Ook een nadeel vind ik dat de polepieces niet in- en uitschroefbaar zijn en is het opzoeken v.e. goede balans tussen de snaren niet mogelijk. Verder is het een beetje vreemd dat de snaren verder uit elkaar hadden kunnen liggen want zowel onder hoog E en boven laag E is nog vele millimeters ruimte te winnen op de fretboard. De topkam had dus wijder geslot kunnen worden - maar helaas pindakaas: de groeven in de zadeltjes v.d. brug houden de snaren op hun plaats dus de overgebleven ruimte op de hals kun je niet gebruiken. Beetje gemiste kans. Kortom: oogt prima en het is idd. veel gitaar voor relatief weinig geld, maar de bruikbaarheid valt tegen... Dus...

Mmm, op het eerste gezicht veel gitaar voor een redelijk bedrag, maar toch weer teruggestuurd: flink aantal fretjes stond alle kanten op... Maakt niet uit hoe je de gitaar afstelt, de aanlopende snaren blijven je op de huid zitten. Enige remedie: ontsnaren, hals vlak zetten en de fretjes slijpen. Heb ik vaak gedaan en met succes, maar dat betrof oudere gitaren. Voor € 273,- vind ik dat dat in ieder geval oké mag zijn, ik wil er i.i.g. niet zelf aan klooien. Ook een nadeel vind ik dat de polepieces niet in- en uitschroefbaar zijn en is het opzoeken v.e. goede balans tussen de snaren niet mogelijk. Verder is het een beetje vreemd dat de snaren verder uit elkaar hadden kunnen liggen want zowel onder hoog E en boven laag E is nog vele millimeters ruimte te winnen op de fretboard. De topkam had dus wijder geslot kunnen worden - maar helaas pindakaas: de groeven in de zadeltjes v.d. brug houden de snaren op hun plaats dus de overgebleven ruimte op de hals kun je niet gebruiken. Beetje gemiste kans. Kortom: oogt prima en het is idd. veel gitaar voor relatief weinig geld, maar de bruikbaarheid valt tegen... Dus...

Mmm, op het eerste gezicht veel gitaar voor een redelijk bedrag, maar toch weer teruggestuurd: flink aantal fretjes stond alle kanten op... Maakt niet uit hoe je de gitaar afstelt, de aanlopende snaren blijven je op de huid zitten. Enige remedie: ontsnaren, hals vlak zetten en de fretjes slijpen. Heb ik vaak gedaan en met succes, maar dat betrof oudere gitaren. Voor € 273,- vind ik dat dat in ieder geval oké mag zijn, ik wil er i.i.g. niet zelf aan klooien. Ook een nadeel vind ik dat de polepieces niet in- en uitschroefbaar zijn en is het opzoeken v.e. goede balans tussen de snaren niet mogelijk. Verder is het een beetje vreemd dat de snaren verder uit elkaar hadden kunnen liggen want zowel onder hoog E en boven laag E is nog vele millimeters ruimte te winnen op de fretboard. De topkam had dus wijder geslot kunnen worden - maar helaas pindakaas: de groeven in de zadeltjes v.d. brug houden de snaren op hun plaats dus de overgebleven ruimte op de hals kun je niet gebruiken. Beetje gemiste kans. Kortom: oogt prima en het is idd. veel gitaar voor relatief weinig geld, maar de bruikbaarheid valt tegen... Dus...

Prijss/kwaliteit-verhouding van dit instrument is ongelooflijk: volgens mij is dit de meest serieuze archtop jazzgitaar die op podium inzetbaar is en die je voor zo weinig geld kunt aanschaffen. Ik heb veel duurdere instrumenten, waaronder vintage Gibsons, en hoewel deze AF55 misschien het karakter van die instrumenten mist en misschien wat minder uitgesproken klinkt, moet ik eigenlijk gewoon toegeven dat dit el-cheapo monster qua bespeelbaarheid en afwerking eigenlijk niet of nauwelijks onderdoet voor die veel duurdere instrumenten. Ibanez heeft kennelijk een goed en bewezen concept met een uitstekende quality control, zelfs in de outsourcing in Indonesië, waar dit model gemaakt wordt. Out of the box was het instrument gestemd (zelfs na transport!), had een prima actie en was zelfs zuiver geïntoneerd. Ook het fretboard was uitstekend: regelmatig en perfect gevlakt. De frets hadden misschien iets beter gepolijst kunnen zijn en de fretboard-kanten had nog een extra keertje een schuurpapiertje overheen gekund, maar dat heb ik zelf even gedaan en nu voelt het prima.

Fabriek-af komt de gitaar met roundwounds, maar wel lekker dik (.011 of .012 denk ik). Die heb ik vervangen door .013 flatwounds. De slots in de topkam zijn daarvoor ruim genoeg.

De klank: de goedkope humbuckers zijn voor mij wat te 'hot', maar zelfs akoestisch klinkt het instrument evenwichtig en gedefinieerd. De overall klank is akoestisch helder en wat licht, maar niet dun. Noem het maar 'crispy'. Ook de bassen komen goed door. Electrisch was de klank prima, zeker nadat ik de elementen wat lager had gezet om te compenseren voor de - naar mijn smaak - behoorlijk hoge output.

Ik heb het instrument gekocht als gitaar erbij en als platform om te 'modden'. Ik heb er duurdere humbuckers ingezet en een ebbenhouten brug en daarmee klinkt deze gitaar electrisch prachtig mellow en rond, met goede definitie in de bas. De matte lak heb ik met een polijstmiddel glanzend opgepoetst en het instrument en ziet er nu vele malen duurder uit en klinkt buitengewoon goed!

Hoe het instrument zich op termijn gaat houden is natuurlijk nog even afwachten, maar de constructie oogt en voelt solide: stevige zangbalken onder de top, alles netjes verlijmd van binnen en massief hout voor hiel- en nekblok (bij de instap-modellen van andere fabrikanten wil dat nog wel eens multiplex zijn).

Ik ben erg onder de indruk!

Alleen al om naar te kijken is dit een beauty. Qua acoustic zonder versterker is ze meer dan voldoende.
De snaren staan dicht op het fretboard en ze speelt als vanzelf. Ik heb al wat acoustic gitaren, maar dit is wel een aanwinst. Echt een must voor deze prijs.

Zelf heb ik weinig ervaring met gitaren, maar toen ik deze gitaar kocht een tijdje terug ging alles een stuk makkelijker. De gitaar speelt fijn en gemakkelijk en ziet er mooi en "antiek" uit. Het geluid is helder en warm. De hals is ook dunner dan de meeste gitaren, dit vond ik vooral fijn want het bespelen werd een stuk makkelijker. In andere woorden een goede gitaar voor zowel beginner als bevorderden.

Apart van de voordelen heeft de gitaar ook een paar nadelen. De gitaar zelf op zich is best zwaar en de knopen en schakelaars zien er wat goedkoper uit alsof er veel minder moeite is ingestoken.

Dus ben je op zoek naar een goede Jazz gitaar om te oefenen voor een mooie prijs dan is dit zeker een aanrader, ook voor beginners is het aan te raden. Het is even wennen maar na een paar keer oefenen zal deze gitaar heel goed in de hand liggen.

This is a lovely guitar, the retro finish is gorgeous and seems flawless as far as I can tell. Set up nicely out of the box, just needed to tune up and play, no loose bits, rattles or squeaks evident at all. Beautifully finished. Overall playability is excellent, fairly low action and relatively narrow neck helps with this, but the tone is bright and clear whether plugged in or played acoustically. It's great to have the option of being played acoustically for practice or a quick grab and play session, but with the amplified possibilities also there to explore. Worth noting the excellent price from Bax Music, and it was delivered without charge by courier 2 days after ordering, securely and safely packed.